Kościół św. Zygmunta
Kościół pod wezwaniem św.Zygmunta Króla Burgundzkiego, zwany farą, znajduje się w południowej pierzei Rynku Wielkiego.
Dokument erekcyjny kościoła farnego, zbudowanego z fundacji Jakuba i Sławka Odrowążów pochodzi z 1 stycznia 1401 roku. Pierwotny kościół był drewniany.W końcu XV w. Jakub Szydłowiecki rozpoczął z własnych funduszy budowę kościoła murowanego z miejscowego kamienia. Jego brat, Mikołaj Szydłowiecki ufundował większość wyposażenia kościoła i dobudował od południa kaplicę – nekropolię rodową, w której spoczęły prochy jego samego, jego ojca Stanisława i brata Jakuba. Do dekoracji kościoła i kaplicy najprawdopodobniej sprowadził z podkrakowskiej Mogiły sławnego Stanisława Samostrzelnika. W 1563 roku kościół został zamknięty przez następnego właściciela miasta – Mikołaja Radziwiłła Czarnego, zagorzałego kalwina. W roku 1567 przywrócił ją katolikom Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka.
Kościół jest murowany z miejscowego piaskowca. Składa się z trzyprzęsłowego, sklepionego gotycko prezbiterium i prostokątnej, dużo szerszej i wyższej nawy przykrytej płaskim, modrzewiowym stropem z polichromią, przedstawiającą św. Zygmunta w majestacie. Od północy do prezbiterium przylega dwuprzęsłowa gotycka zakrystia i jednoprzęsłowy skarbczyk. Do nawy od południa przylega kaplica Najświętszej Marii Panny, a od północy kaplica św. Stanisława i kruchta. Także na osi kościoła, od zachodu, do nawy przylega kruchta pochodząca z czasów przebudowy Radziwiłłowskiej. W ceglanych szczytach nawy znajdują się blendy arkadowe i kamienne tarcze z herbami Mikołaja Szydłowieckiego. Wieżyczka z sygnaturką pochodzi z połowy XVIII wieku.
Wewnątrz cenne są stare, kute w żelazie drzwi do zakrystii a także same portale zakrystii, skarbczyka i krucht. Prezbiterium jest sklepione gwiaździście. Wykonano je według projektu rozrysowanego na północnej ścianie nawy, odsłoniętego podczas jednej z ostatnich renowacji. W ścianie prezbiterium znajduje się wykonana z czerwonego marmuru, najprawdopodobniej w warsztacie Bartolomeo Berecciego, płyta nagrobna Mikołaja Szydłowieckiego. W kaplicy Najświętszej Marii Panny znajduje się zwornik z herbem Odrowąż oraz cztery narożne wsporniki z herbami Odrowąż, Abdank, Jastrzębiec i Trąby. W rogu nawy chcielnica z miejscowego piaskowca, ufundowana przez Mikołaja Szydłowieckiego.
Z przełomu XVI i XVII wieku pochodzą interesujące rysunki i napisy na zewnętrznych kamiennych ciosach prezbiterium i południowej ściany nawy – przedstawiają budowle świeckie i kościelne, zawierają nazwiska i daty. Najciekawsze to rysunek budowli z chorągiewkami, budowla z wieżami i herbem Odrowąż, rycerz w zbroi i dom zwieńczony kulą.
Obok kościoła na cmentarzu stoi pochodząca z XVI wieku dzwonnica.
