Hodowcy zwierząt powinni to wiedzieć
Powiatowy Lekarz Weterynarii z/s w Orońsku informuje że od 1 stycznia 2013 roku zaczęło obowiązywać Rozporządzenie Rady (WE) NR 1099/2009 z dnia 24 września 2009r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania, które wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) 1099/2009 w celu własnej konsumpcji domowej do uboju zwierząt innych niż drób, króliki i zające i do czynności związanych z uśmiercaniem wykonywanym poza rzeźnią przez właściciela zwierząt lub osobę działającą na odpowiedzialność i pod nadzorem właściciela zwierząt, stosuje się przepisy art. 3 ust. 1. W myśl w/w przepisów podczas uboju i działań związanych z ubojem oszczędza się zwierzętom wszelkiego niepotrzebnego bólu, niepokoju i cierpienia. A zwierzęta uśmiercane są wyłącznie po uprzednim ogłuszeniu zgodnie z następującymi metodami, które określa załącznik I do rozporządzenia (WE) 1099/2009 tj.
- urządzenie bolcowe penetrujące – wszystkie gatunki
- urządzenie bolcowe niepenetrujące – przeżuwacze (bydło, owce i kozy)
- broń palna z pociskami – wszystkie gatunki
- uderzenie w głowę – tylko prosięta, jagnięta i koźlęta
- ogłuszanie elektryczne poprzez przyłożenie elektrod z obu stron głowy (bydło, owce, kozy i świnie) – minimalne natężenie prądu: bydło poniżej 6 miesięcy życia – 1,25A, owce/kozy – 1,00A, świnie – 1,30A. Urządzenie elektryczne musi spełniać wymagania rozporządzenia.
W myśl przepisu art. 3 ust. 3 lit b w/w rozporządzenie nie ma zastosowania do uboju drobiu, królików i zajęcy na potrzeby własnej konsumpcji domowej.
Równocześnie zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. O ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 106 poz. 1002 z późn. Zmianami) w uboju domowym zwierzęta kopytne (świnie, owce, kozy, bydło) mogą być uśmiercane tylko po uprzednim ich pozbawieniu świadomości przez przyuczonego ubojowca. Za nieprzestrzeganie tego przepisu ustawodawca przewidział sankcje karne z art. 35 w/w ustawy.
Równocześnie przypominam, że zgodnie z art. 17 ust. 1A ustawy z dnia 16 grudnia 2005r. dopuszcza się ubój poza rzeźnią świń, drobiu, zajęczaków, owiec, kóz i cieląt do szóstego miesiąca życia na potrzeby własne. Ponadto zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2012r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz. U. Nr 207 poz. 1370), co najmniej 24 godziny przed dokonaniem uboju zwierząt z wyłączeniem drobiu lub zajęczaków, posiadacz zwierząt lub podmiot prowadzący gospodarstwo (w przypadku uboju w innym gospodarstwie niż to, w którym zwierzęta były utrzymywane, informuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia uboju). Ponadto w przypadku uboju przeżuwaczy tj. kóz, owiec i cieląt do szóstego miesiąca życia informacja przekazywana jest w formie pisemnej z dodatkowym oświadczeniem o obowiązującym prawodawstwem Unii Europejskiej – wzór takiego powiadomienia określa załącznik Nr 1 do tego rozporządzenia – (w załączniku). Zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2010r. W sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz. U. Nr 207 poz. 1370) mięso świń i nutrii poddanych ubojowi podlega badaniu na obecność włośni. Mięso nie badane na obecność włośni jest nie nadające się do spożycia!!! W przypadku badania na obecność włośni metodą trichinoskopową mięso przed spożyciem powinno by poddane obróbce termicznej zapewniającej podgrzanie mięsa do temperatury wewnętrznej co najmniej 71º C i nie może być wykorzystywane do przygotowywania potraw na grillu i kuchence mikrofalowej. Za brak zgłoszenia zamiaru dokonania uboju ustawodawca przewidział kary pieniężne wymierzane w drodze decyzji administracyjnej w kwocie od 100, - do 2000, - PLN.
Ponadto za państwa pośrednictwem informuję rolników utrzymujących owce i/lub kozy lub zamierzających je utrzymywać, że zgodnie a art. 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady NR (WE) 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003r. Ustanawiające system identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG (Dz. U. UE z 2004r. L 5/8) w każdym przypadku gdy zwierzę jest przewożone w obrębie terytorium państwa z jednego gospodarstwa do drugiego, towarzyszy mu dokument zmiany miejsca pobytu, zgodny z wzorem przygotowanym przez właściwe władze, zawierającym przynajmniej minimum informacji wymienione w Części C Załącznika i wypełniony przez hodowcę, o ile nie zostało to uczynione przez właściwe władze. Wzór w/w dokumentu (w załączeniu) określony został w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 lipca 2005r. W sprawie wzoru dokumentu przewozowego dla owiec i kóz (Dz. U. Nr 142 poz. 1195). W przepisie art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004r. O systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. Nr 91 poz. 872 z późn. Zmianami) termin dotyczący przechowywania przez posiadacza owcy lub kozy dokumentu, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 21/2004. ustawodawca określił na 3 lata od dnia przewozu zwierząt do miejsca przeznaczenia.
Do pobrania:
