25-lecie parafii w Sadku

Wyjątkowy jubileusz świętowała Parafia Matki Bożej Bolesnej w Sadku. 15 września podczas uroczystej sumy, której przewodniczył biskup radomski Henryk Tomasik dziękowano Bogu za ćwierćwiecze istnienia parafii. W eucharystii licznie uczestniczyli mieszkańcy Sadku oraz przybyli goście. Był poczet sztandarowy PSP w Sadku, druhowie z miejscowej jednostki ochotniczej straży pożarnej w galowych mundurach, samorządowcy gminy i powiatu oraz zespół „Kumosie”, który zapewnił oprawę muzyczną.

Jak na obchody jubileuszu przystało, gospodarz parafii ksiądz proboszcz Zenon Ociesa przypomniał historie jej powstawania. Inicjatywę budowy świątyni datuje się na rok 1983 kiedy to Adam Sokołowski i kolejarze z Sadku postanowili przeznaczyć na ten cel pieniądze, które pozostały po zakupie branżowego sztandaru. Mieszkańcy Sadku samodzielnie wybudowali mury świątyni na gruntach uzyskanych w dzierżawę wieczystą od Skarbu Państwa. Pod kierownictwem wikarego ks. Bogusława Mleczkowskiego w grudniu 1984 roku kościół został nakryty dachem. Prace kontynuował ks. Zenon Ociesa. W dniu 1 września 1989 roku ks. bp. Edward Materski erygował w Sadku parafię pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej.

W słowie skierowanym do wiernych biskup Tomasik prosił, abyśmy nie zapominali, że wszyscy jesteśmy Kościołem. Mówił, że powinniśmy wzór miłości czerpać od Matki Bożej, że kochać to znaczy być…być z tymi, którzy potrzebują pomocy, a niekiedy po prostu potrzebują obecności drugiego człowieka.

W czasie nabożeństwa przyjaciele parafii przekazali dary: Andrzej Jarzyński i Iwona Czarnota ofiarowali ornat, Teresa i Piotr Sokołowscy Mszał rzymski, Jolanta Kozłowska – dyrektor PSP w Sadku i Przemysław Łyżwa przekazali od pracowników szkoły ampułki, a pochodząca z Sadku siostra zakonna Lira ofiarowała figurkę Jezusa.

Uroczystości jubileuszowe przeminęły, ale wdzięczność pozostała - powiedziała Zdzisława Jaworska, która wspólnie z sołtysem Zygmuntem Matlą w imieniu mieszkańców Sadku złożyła podziękowania: świętowanie to czas marzeń, podziękowań i życzeń. Wszystkim, Tobie Księże Biskupie, dwudziestopięcioletniemu Księdzu Proboszczowi, naszym gościom i sobie samym wzorem dnia dzisiejszego życzymy, byśmy w kościele częściej byli radośni. Oby te wielkie rzeczy , które dzieją się przez nas i na naszych oczach, dawały nam radość i przynosiły prawdziwą dumę. By nauki tutaj słyszane wcielane były w życie i radość dawały nam i tym, którzy z nami się spotykają. Wszak Pismo powiada – „Nieustannie za wszystko dziękujcie” , więc dziękujemy przez Maryję Bogu samemu i wszystkim ludziom.

{phocagallery view=category|categoryid=936|limitstart=0|limitcount=12}