Kraina krzyży i kapliczek

Podobnie jak w całej Polsce, nieodłącznym elementem krajobrazu nie tylko miasta, lecz całej Ziemi Szydłowieckiej są przydrożne krzyże, figurki i kapliczki. Doczekały się szczegółowych opracowań, systematyzujących je według budowy czy motywów powstania. Krzyże i kapliczki fundowano i stawiano z różnych powodów. Z obawy przed zagrożeniem, jak epidemia czy wojna, z wdzięczności za zachowane życie i zdrowie, jako symbol błagania o łaski lub na pamiatkę ważnych wydarzeń, które odcisnęły piętno na lokalnej społeczności. Mają zróżnicowaną formę – od najprostszych miniaturowych ołtarzyków, będących pudełkami z wklejonym świętym obrazkiem i miejscem na zapalenie świeczki czy znicza, poprzez monumentalne figury na postumentach, aż po kapliczki domkowe, z wnętrzem, w którym można się schronić. Stoją przy drogach, ulicach, w sąsiedztwie domostw, na polach, w zagajnikach i lasach.

Kapliczki, figurki czy przydrożne krzyże łączy najważniejsza wspólna cecha, - powód, bez którego by nie powstały – potrzeba zwrócenia się do Boga w chwili szczególnej. Są formą wołania – Boże, spójrz na nas – na nasze życie pełne obaw, lęku, trudu, czy bólu, na chwile naszego szczęścia, które Ci zawdzięczamy.

Całą Polskę wypełnia to wołanie. Jest tak nieodłączne od naszej tożsamości kulturowej, że dopiero obcując z innym, pozbawionym go krajobrazem, odczuwamy brak i stratę.